زمینه و هدف: دوره­ی بارداری اغلب به عنوان یک تجربه­ی استرس زا مطرح می شود. این استرس ممکن است افزایش یابد و مجموعه ای از پاسخ های شناختی و رفتاری به نام اضطراب را برانگیزد. با مدیریت استرس دوره­ی­ بارداری، می­توان اضطراب این دوره را کاهش داد و از بروز شمار بالایی از عوارض طبی و زایمانی جلوگیری کرد. این پژوهش با هدف تعیین اثر بخـشی آموزش مدیریت استرس به شیوه ی شناختی - رفتاری بر اضطراب زنان باردار انجام شد.

    روش بررسی: روش پژوهش نیمه تجربی و طرح پژوهش از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود­. از بین کلیه بانوان بارداری که در نیمه­ی دوم سال­1391 به مراکز بهداشت و درمان شهرستان گرگان مراجعه کرده بودند و جامعه­ی آماری پژوه را­تشکیل­می­دادند،تعداد24نفرازآنان­که واجد شرایط­ورود­ به مطالعه بودند،­با روش نمونه گیری در دسترس گزینش شدند و به طور تصادفی به دو گروه 12 نفره با عنوان گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. ابزار­ گردآوری­اطلاعات­شامل پرسشنامه اضطراب حالت- صفت اسپیلبرگر بود که پس از اجرای پیش آزمون، مداخله آموزشی بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی نیز از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل آماری از طریق کوواریانس صورت گرفت.

    یافته ها: تحلیل داده­ها نشان داد که زنان باردار سطح مشخصی از اضطراب (حالت و صفت) را تجربه می کنند. آموزش مدیریت استرس به شیوه ی شناختی – رفتاری به شکل معنی­داری باعث کاهش اضطراب (حالت و صفت) زنان باردار می شود.

    نتیجه گیری: آموزش مدیریت استرس به شیوه ی شناختی - رفتاری بر کاهش اضطراب (حالت و صفت) زنان باردار اثر دارد.