زمینه و هدف: کما، یکی از عوارض مهمی است که در نتیجه ضربه های مغزی ایجاد می شود . کما، مکانیسم هوشیاری را به هم زده و توانایی افراد را برای پاسخ دهی به محیط اطراف کاهش می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تحریکات شنوایی سازمان یافته توسط پرستار بر طول مدت کما در بیماران مبتلا به ضربه مغزی صورت گرفت.

  روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر­روی­40 بیمار ضربه مغزی بستری در بخش مراقبت ویژه مرکز آموزشی- درمانی پنج آذر گرگان انجام شد. بیماران با تخصیص تصادفی وارد گروه کنترل و مداخله شدند. در گروه مداخله به مدت­10 روز، هر روز دو بار در شیفت - های صبح و شب به مدت 15 دقیقه با صدای پرستار مرد تحریک شنوایی شدند. سطح هوشیاری بیماران با ابزار GCS اندازه گیری شد و از نرم افزار Spss و آزمون تی و آنالیز واریانس برای تجزیه وتحلیل استفاده شد.

  یافته­ها: میانگین سن در گروه مداخله­ 49/11±20/28 سال و در گروه کنترل­22/13±80/27 بود. میانگین سطح هوشیاری در صبح روز اول قبل از شروع مداخله، در گروه مداخله 68/0±95/5­ و در گروه کنترل 68/0±95/5 بود و اختلاف معنی­داری وجود نداشت. نتایج آزمون آماری نشان داد، درگروه تحریک شنوایی، بیماران از روز پنجم مطالعه از کما خارج شدند(19/1±25/8)، درحالی­که در گروه کنترل در روز دهم مطالعه میانگین GCS 96/1±80/7 بود.

  نتیجه­گیری: نتایج پژوهش مبین این است که برگشت به هوشیاری بیماران گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل زودتر بود. بنابراین به نظر می رسد تحریکات شنوایی سازمان یافته به بازگشت سطح هوشیاری بیماران کمایی کمک کرده است.