زمینه و هدف: پارکینسون نوعی اختلال نورودژنراتیو شایع مزمن با سیر پیش رونده است. برای دسترسی بهتر و آسان تردر مراقبت اینبیماران بهپرستار متخصص نیاز میباشد. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش نقشهای پرستاری برآگاهیونگرش پرستاران، پیرامون مراقبت از بیماران مبتلا به پارکینسون بود.
روش بررسی: در این مطالعه نیمه تجربی 102پرستار دانشگاههای علوم پزشکی کرمان در سال 1388، در دو گروه مورد و شاهد انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه خود ساخته بود. پس از انجام آزمون اولیه برنامههای آموزشی بهروش سخنرانی، پرسش و پاسخ و بحث گروهی و در اختیار قرار دادن جزوه آموزشی اجرا گردید.3 هفته بعد، آزمون نهایی به عمل آمد. اطلاعات با نرم افزار SPSS-15 و با استفاده از روشهای آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: مقایسه قبل و بعد از آموزش نسبت به ماهیت بیماری و نقشهای گروه مورد بین آگاهی کلی با میانگین(17/3± 51/7) و نگرش کلی با میانگین(22/5± 35/8) اختلاف معنیدار آماری نشان داد(000/0 P< ). بین میانگین آگاهی و نگرش نوبت اول و دوم گروه شاهد اختلاف معنیداری مشاهده نشد. مقایسهکلی تاثیر آموزش گروه مورد و نتایج نوبت اول ودومگروه شاهد، اختلاف معنیدار آماری را نشان داد(000/0 P< ).
نتیجهگیری: آموزش بر آگاهی و نگرش واحدهای مورد پژوهش نسبت به ماهیت بیماری پارکینسون و نقش های آموزشی ، مراقبتی و حمایتی تاثیرداشته است، بنابراین وجود مداخلات آموزشی مربوط به نقشهای پرستاری در مراقبت ازبیماران پارکینسون ضروری است.بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |