زمینه و هدف: تصویرجسمی می تواند اثر عمیقی بر زندگی افراد، حس اعتماد به نفس (حس خوشحالی درونی) و
سلامتی داشته باشد. هدف از این مقاله، بررسی تصویر جسمی کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی گلستان
می باشد.

  روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بوده که در سال 1387 از طریق سرشماری کارکنان
آموزشی، اداری و خدماتی دانشکده های علوم پزشکی گلستان مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از پرسشنامه (تصویر جسمی) داده ها گردآوری گردید. روایی ابزار با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ
(71/0= α ) محاسبه گردید. متغیرهای (نوع کار، جنسیت، ظاهر بدن، قد و وزن) با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

  یافته ها: از 225 شرکت کننده، 6/63 درصد کارکنان تصویر جسمی خوب، 6/33درصد تصویر جسمی متوسط و 1/3 درصد تصویر جسمی بد از خود داشتند. بین تصویر جسمی و متغیرهای جنسیت (003/0 P= )، ظاهر جسمی (001/0 P= ) و قد (027/0 P= ) ارتباط معنی دار دیده شد؛ اما بین نوع کار، دانشکده و ­ وزن با تصویر جسمی ارتباط معنی دار دیده نشد. کارکنان مؤنث و افراد قد بلند و آن هایی که از ظاهر خود رضایت داشتند، تصویر جسمی مثبت تری از خود داشتند.

  نتیجه گیری: با توجه به اهمیت تصویر از جسم خود در سلامت روان و این که کارکنان دانشکده ها درهر سه رده به علت محیط کار مدام در معرض دید می باشند، برخورداری از تصویر جسمی مثبت ممکن است در ارائه کار آن ها نیز مؤثر باشد. لذا اتخاذ استراتژی هایی برای ارتقای آن مهم به نظر می رسد.