زمینه و هدف : دانشجویان شاهد و ایثارگر بهدلیل شرایط خاص حاکم بر جنبههای مختلف زندگیشان، وضعیت منحصر به فردی نسبت به سایر دانشجویان دارند. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط حمایت اجتماعی ادراک شده، سلامت روان و رضایت زندگی در بین دانشجویان شاهد و ایثارگر دانشگاههای دولتی شهرگرگان بود.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 102 دانشجوی شاهد و ایثارگر مشغول به تحصیل دانشگاههای دولتی شهر گرگان به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده، پرسشنامه سلامت عمومی 12 سؤالی ( GHQ-12 ) و مقیاس رضایت از زندگی برای جمع آوری دادهها استفاده شد. دادهها در محیط نرم افزار آماری SPSS- 16 با آزمونهای آماری توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن، آنالیز رگرسیون خطی و آزمون های ناپارامتریک من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در تمامی آزمونها سطح معنیداری(05/0> p ) درصد در نظر گرفته شد.
یافتهها: 6/77 درصد از دانشجویان شرکتکننده، از نظر روانی در حد مطلوب (نمره زیر 14 بر اساس نمره برش GHQ-12 ) بودند. یافتهها نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی خانواده، پیش بینی کننده 23 درصد از تغییرات سلامت روان (032/0> P ) و 42 درصد از تغییرات رضایت از زندگی (000/0= P ) می باشد. حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی دوستان و افراد مهم زندگی با سلامت روان و رضایت از زندگی ارتباط معنیدار نداشت، اما رضایت از زندگی با سلامت روان ارتباط معنیدار داشت(000/0= P ، 534/0- = r ).
نتیجهگیری : براساس یافتههای این مطالعه، حمایت اجتماعی از سوی اعضای خانواده، سبب ارتقای سلامت روان و رضایت از زندگی دانشجویان میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |