روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کوهورت می باشدکه بر روی1033نفر از زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه های پره ناتال شهر تهران انجام شد. روش نمونه گیری به صورت چند مرحله ای و ابزار مطالعه شامل پرسشنامه دموگرافیک باروری بودکه در فاصله زمانی 20-14 هفته بارداری تکمیل گردید. اندازه گیری سطح سرمی عناصر روی و آهن به ترتیب به روش اسپکتروفوتومتری جذب اتمی و تست Ferene انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری تی مستقل ،کای دو و رگرسیون لجستیک صورت گرفت.

یافته ها: میزان بروز زایمان زودرس در پژوهش حاضر 5/10 درصد بود که به ترتیب در موارد کمبود سرمی روی و آهن 5/12 و 2/18 درصد بوده است. میان سطح سرمی روی و زایمان زودرس ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت(05/0P>)، اما میان کمبود سرمی آهن و وقوع زایمان زودرس ارتباط آماری معنی دار بود. آزمون رگرسیون نشان داد کمبود سرمی آهن خطر وقوع زایمان زودرس را افزایش می دهد. 

 نتیجه گیری: یافته هاحاکی از اثر گذاری بالای کمبود سرمی آهن در وقوع زایمان زودرس است. توصیه می شود که در کلاس های آموزش بارداری عوامل موثر بر دریافت و جذب آهن و اهمیت آن مورد تاکید قرار گیرد.