روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی 500 نفر از زنانی که در بیمارستان طالقانی تبریز زایمان کرده بودند، انجام گرفت. نمونه‌ها به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه اول افرادی که در فاز نهفته (250 نفر) و گروه دوم زنانی که در فاز فعال زایمان (250 نفر) بستری شده بودند. ابزار گردآوری داده‌ها، شامل پرسشنامه‌ مشخصات واحدهای مورد پژوهش، چک لیست ارزیابی مراحل سوم و چهارم زایمان، نتایج معاینات قبل از ترخیص و معاینات ده روز اول بعد از زایمان مادران بود. 

 یافته ها: از نظر سن، تعداد حاملگی، زایمان، سقط، بچه‌های مرده و تعداد زایمان طبیعی بین دو گروه فاز نهفته و فعال ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت و به لحاظ آماری همگن بودند. در مورد عوارض مرحله چهارم زایمان، خونریزی پس از زایمان، میانگین هموگلوبین و هماتوکریت قبل از ترخیص از بیمارستان، اختلاف آماری معنی‌داری بین دو گروه مشاهده شد. بین آپگار دقیقه اول نوزاد (03/0P<)، PH خون شریانی بند ناف (001/0P<) و اقدامات انجام شده بر روی نوزاد مانند گام‌های اولیه احیاء (تحریک فیزیکی،O2 آزاد و ساکشن) و اقدامات احیاء (001/0P<) بین دو گروه فاز نهفته و فعال زایمان اختلاف آماری معنی‌داری بدست آمد.

 نتیجه گیری: پذیرش زنان در مرحله نهفته زایمان با افزایش عوارض و مداخلات انجام شده بر روی مادران همراه است. بنابراین پیشنهاد می شود در صورت نداشتن دلیل برای بستری کردن زنان در فاز نهفته، از پذیرش وی در فاز نهفته خودداری شود.