زمینه و هدف: مطالعات مختلف نشان می دهد که کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب، به طور قابل توجهی تحت تأثیر بیماری قرار می گیرد. هدف از مطالعه ی حاضر، تعیین کیفیت زندگی و برخی فاکتورهای مرتبط با آن در مردان مبتلا به نارسایی قلبی بود.

  روش بررسی: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 100 مرد مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی در بیمارستان های تأمین اجتماعی البرز کرج و شهریار در سال 1389 انجام شد. روش نمونه گیری در مطالعه ی حاضر،­ به روش نمونه- گیری آسان بود. اطلاعات از طریق مصاحبه جمع آوری گردید. ابزار های مورد استفاده، شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی مینه سوتا بود. اطلاعات با نرم افزار آماری SPSS و در سطح معنی دار کمتر از 05/0 با استفاده از آمار توصیفی مانند توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار، آزمون تی برای گروه های مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه­ و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد.

  یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی 30/21±61/41 بود و 51 درصد از مردان مبتلا به نارسایی قلبی کیفیت زندگی ضعیف، 26درصد متوسط و 23درصد کیفیت زندگی خوبی داشتند. کیفیت زندگی، همبستگی مثبت معنی داری با سن (001/0> p ) و همبستگی معکوس معنی داری با کسر جهشی بطن چپ (006/0= p )، سطح هموگلوبین(001/0> p )داشت. تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره کیفیت زندگی با سطح تحصیلات (001/0= p )،­ وضعیت اقتصادی(010/0= p )­، مصرف سیگار(031/0= p )، آسم (022/0= p )­، استفاده از دیگوگسین (040/0= p )، مسدود- کننده گیرنده آنژیوتانسین(035/0= p ) و اسپیرونولاکتون (002/0= p ) وجود داشت.

  نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که کیفیت زندگی مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی ضعیف است. پرستاران با مداخلات مناسب و آموزش اقدامات خود مراقبتی و مانیتورینگ عوارض جانبی درمان، می توانند به ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی کمک نمایند.