زمینه و هدف: صنعت قالی بافی، از مهم ترین صنایع دستی در مناطق روستایی ایران می باشد. بافندگان فرش ایرانی در معرض خطر ابتلا به بیماری ها و عوارض ناشی از قالی بافی قرار دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف تبیین رفتارهای بهداشتی زنان قالیباف شهرستان های آق قلا و بندرترکمن بر اساس الگوی باور سلامتی در سال 1392 انجام شد.

    روش بررسی: این مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی، بر روی 200 نفر زن قالیباف شاغل در بندرترکمن و آق قلا در استان گلستان انجام شد که از طریق سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده­ها پرسشنامه الگوی باور سلامتی، شامل سازه های باور سلامتی به همراه سئوالاتی در زمینه عملکرد و متغیرهای دموگرافیک بود. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تست های تعقیبی و تی مستقل تحلیل شد. سطح معنی داری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.

    یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 64/11± 63/35 سال بود. بین سازه حساسیت درک شده با سازه های شدت درک شده و منافع درک شده همبستگی مثبت ومعنی داری وجود داشت (001/0P<). عملکرد رفتارهای پیشگیری کننده از بیماری های شغلی ناشی از قالی بافی در اکثر (78 درصد) افراد مورد مطالعه پایین بود.

    نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که علی رغم این که افراد مورد مطالعه خود را در معرض خطر ابتلا به بیماری- های ناشی از قالیبافی می دانند و انجام رفتارهای پیشگیری کننده را سودمند تلقی می کنند، ولی رفتارهای پیشگیری کننده از آن در حد ضعیفی بود. عملکرد در خصوص رفتارهای پیشگیری کننده از مخاطرات شغلی پایین بود. انجام مطالعات با لحاظ کردن عوامل بین فردی و قادرساز توصیه می شود.